نامه ای به خدای ابراهیم، موسی،عیسی و محمد:
خدا....خدا...خدا....خدا...خدا
خلقتت را می بینی؟!...می بینی که چگونه رفتار می کند!...
قلب پیامبرانت را چه؟...
مسیح را ببین که چگونه قلبش به درد آمده...
موسی را بنگر که دیگر تاب نگاه کردن به برادرانش را ندارد....
خدایا...اینها به کجا رسیده اند که دیگر حتی به مقدسات و پیامرشان رحم نمی کنند؟...
مگر مقدس تر از پیامبر هم پیدا می شود که اینان اینچنین با آن رفتار می کنند؟....
مگر محترمترو والامقام تر از فرستادگانت دراین کره ی خاکی یافت می شود؟...
خدایا قلبم پر از درد است از این اقلیتی که اکثریت را به بازی گرفته اند....
از اینان که به بهانه ی افسانه ی دروغین هولوکاست و آزادی بیان به خود اجازه می دهند تا
عدالت و حقیقت را به زنجیر بکشند...
برای به واقع رساندن آرماگدون خیالیشان سه دین بزرگ الهی و امتشان را به بازی گرفته اند...
از این دنیا که مردمانی اینچنین دارد،
از رمز داوینچی که نام پاک مریم و زاده اش را زیر پای آلوده اش له می کند!...
موسی را تحت تاثیر قرص های روان گردان می داند!...
ومحمد آخرین فرستاده ات را....
خداوندا به پیامبرانت قسم که ساکت نخواهیم نشست ....
ما فرزندان روح الله و تربیت یافتگان مکتب سیدالشهدا هستیم
و از فدا کردن جانهایمان برای مقدس و پاک نگه داشتن نام پیامبرانمان هراسی به دل نداریم
ای دشمن حق مادلیرو حق پرستیم
برگرد تا سربند یا زهرا نبستیم