هیچ جای دنیای و هیچ فلسفه ای توهین و تمسخر را جایز نمی داند.و آن را از حیطه اخلاق انسانی خارج می داند علی الخصوص اگر این توهین به یک فرد نباشد.
وقتی گروهی شخصی را پیامبر خود می دانند وقتی گروهی کتابی را کتاب مقدس خود می دانند به تبع توهین وتمسخر آن را توهین و تمسخری به خود می دانند.
کسی که توهین می کند کسی که به این همه انسان احترام نمی گذارد و آن ها را به باد تمسخر می گیرد به دنبال اشکال کردن و کشف حقیقت نیست.
و توهین هیج جوابی ندارد.
و ما وبلاگ نویسان مسلمان نامه ای به پیامبر رحمت پیامبر صلح و دوستی می نویسم تا اینگونه به رفتا غیر انسانی برخی انسان ها اعتراض کنیم تا بگوییم آزادی معنایش توهین و تسمخر نیست ..
و آزادی معنای دیگری نیز دارد و این جنبش از اینجا شروع شد و اینجا صندوق پستی نامه های مسیح است ..

---

نامه‏ای سرگشاده به مسیح!

بسم اللـه الرحمن الرحیم
سلام بر پیامبر خدا، عیسی‌ بن مریم. پاک و منزّه است پروردگاری که تو را از مادری پاک آفرید و تو را در گهواره فصیح و گویا قرار داد، تا آنجا که در گهواره فرمودی:«إنّی عبداللـهِ، ءاتنِیَ الکتابَ و جعلنی نبیّاً.(1)»
شهادت می‌دهم که تو مرا می‌بینی، صدایم را می‌شنوی و پاسخم می‌دهی. شهادت می‌دهم که تو زنده‌ای و به همراه حضرت بقیة‌اللـه، عَجَّل اللـه تعالی فرجه، ـ همان منجی موعود ـ ظهور خواهی کرد.
تو بلند مرتبه‌تر  از آنی که من هم‌صحبتت شوم، اما می‌خواهم برایت بنویسم؛ از گوشه‌ای از اشتباه بزرگی که مدعیان پیروی از مکتب تو، مرتکب شدند. همان‌ها که ـ نمی‌گویم همه‌شان، اما اکثراً ـ به ظاهر از تو پیروی می‌کنند و در اصل، روششان هیچ‌ شباهتی به سیره‌ی تو ندارد! خودت می‌دانی که این‌ها، بر علیهِ اِسلام ـ که کامل‌ترین و آخرین دین است ـ چه فتنه‌ای به راه انداختند. خودت بهتر می‌دانی قبل از این‌که جرمشان انکار حقانیت اسلام، قرآن و محمد باشد، محکوم‌اند به تظاهر و دورویی. محکوم‌اند بر دم زدن‌های دروغین از تو، و عمل کردن به روشی که هیچ شباهتی به راه تو ندارد!
تو را به خدایت ای مسیح بزرگ! آیا این درست است که از یک کتاب، یک جمله را بدون توجه به ما قبل و بعدِ آن جدا کنیم و از آن جمله‌، که می‌تواند حاوی معانی مختلفی باشد، یک نتیجه‌ی غلط بگیریم و کلّ مجموعه‌ی کتاب را رد کنیم؟! آیا منطقی‌ست کتابی مثل قرآن مقدس را، بدون توجه به شان نزول آیه‌هایش رد کنیم؟! و باز خودت بهتر می‌دانی کافی‌ست کسی مقدار کمی از زبان عربی بداند. آن‌وقت است که مبهوت فصاحت قرآن شود. بهتی که بیش‌تر از هزار و چهارصد سال است ادامه دارد و همین‌طور هم ادامه خواهد داشت؛ چرا که به اعتراف خود قرآن،‌ اگر قرآن نوشته شده‌ به دست خلایق بود، در آن اشکالات زیادی می‌یافتند، در حالی که هنوز کسی ـ با ارائه‌ی دلیل معتبر ـ در مقام رد قرآن نیامده است!
داستان سازندگان این فیلم، شده است مثل آن مردی که در ضیافتی به سرعت در حال خوردن غذا بود و آن‌قدر که تند و زیاد می‌خورد، دیگر فرصت تنفس هم نداشت! به او گفتند: بهتر است در خوردن کمی میانه روی کنی! اما او به آیه‌ای از قرآن استناد کرد و گفت: خداوند در قرآن فرموده:«کلوا و اشربوا»! ـ بخورید و بیاشامید! ـ؛ وقتی خداوند حصری قرار نداده است، و این‌ها هم نعمت‌های خداست؛ شما چرا بخل می‌کنید؟! حکیمی که در آن ضیافت حضور داشت، رو به مرد شکم‌پرست گفت:«تو ادامه‌ی آن آیه‌ی قرآن را نخواندی؟! آن‌جا که می‌گوید:«هرگز اسراف نکنید!» به قول ملّآی رومی: چون کلوا خواندی، بخوان لا تسرفوا! (2)
ای کاش مسیحیان به جای تشویش افکار عمومی، حاضر به مناظره‌ی علمی با مسلمانان و شیعیان می‌شدند؛ اگر طالب حق‌اند و راست می‌گویند؛ که «اللَّهُ یَقُولُ الْحَقَّ وَ هُوَ یَهْدِی السَّبیل‏».(3)
ای فرستاده‌ی کم نظیر خداوند! در مقام قرب حضرت حق، دعا گوی ما هم باش. والسلام علیکم و رحمة اللـه و برکاته.

مکتب وحی